beer vertelt, jij bepaalt (deel 2)
dit hieronder is het transcript van het interactieve verhaal dat ik op Mastodon was vervolgd op 5 augustus 2023
het origineel is hier te vinden: Mastodon post
plots schrik je wakker
je ziet voor je 'n paneel met fonkelende lichtjes, voornamelijk rode
je hebt een helm op
en een pak aan
het pak is met slangen en draden verboden aan je stoel
je hoort een sirene
je ziet een scherm met teksten in een taal die je niet begrijpt
voor je, boven het paneel, zie je 'n venster
je kijkt naar buiten, maar je ziet niets behalve duisternis en wat lichtpuntjes
je ziet 'n hendel boven je helm naar beneden zakken
je hoort 'n stem maar verstaat het niet
je trekt aan de hendel
je voelt dat dit 'n mechanisme in gang zette
de stoel waarin je zit schuift naar achteren schuift
terwijl dit gebeurt zie je kort een reflectie van jezelf in het glas voor je
je schrikt van de littekens in je gezicht
"wat is dit? wáár is dit? wannéér is dit?"
maar nog nijpender, "wíe ben ik?"
de stoel schuift en draait en stopt in iets dat lijkt op een capsule
de deur voor je sluit
de stoel draait om
je ziet 'n klein venster, je kijkt
nog steeds, duisternis
plots voel je dat de capsule zich losmaakt en met 'n hoge snelheid wegschiet
je kijkt door 't venster, je ziet 'n grote, beschadigde, constructie wat lijkt op 'n ruimteschip
de capsule gaat telkens sneller en maakt een boog om het ruimteschip heen
achter het ruimteschip doemt iets op
iets groots, rond, groen en blauw... "is dat 'n planeet?" 🤔
'n scherm komt naar beneden met vreemde symbolen en aan de zijkanten een witte driehoek en een blauwgroene cirkel
er zitten knoppen naast de symbolen
je drukt op de knop naast de cirkel, hopende dat 't doet wat je denkt dat het doet
de capsule wentelt om zijn as en past zijn koers iets aan
je kunt 't niet duidelijk zien uit 't venstertje, maar je denkt dat de capsule richting de planeet aan het gaan is
je voelt dat de capsule nog steeds accelereert
door het venster zie je nu de planeet, veel groter dan de eerste keer dat je deze zag
je ziet 'n horizon terwijl je merkt dat de capsule begint te rammelen en af te remmen
je ziet vonken door het venster en merkt hoe het warmer wordt binnen
"al die wrijving duidt op een atmosfeer" gaat door je hoofd
na een paar seconden merk je dat de snelheid stabiliseert, verder vallend naar beneden
op het schermpje zie je een eenvoudige schematische weergave van de planeet
"is groen grond en blauw water?"
je ziet 'n indicator wat de landingsplek zal zijn
je lijkt op de grond terecht tekomen
je ziet vier symbolen links op het scherm met knoppen ernaast: ⬆️ ➡️ ⬇️ ⬅️
je drukt wat op de knoppen en je ziet de indicator op het scherm verschuiven
je richt op de grens van blauw en groen en hoopt dat het universum in je voordeel zal handelen
je wacht af, in spanning
je hoort een piep...piep...piep geluid met telkens kortere tussenpozen
dat zal iets met de hoogte te maken hebben
het gepiep is op een gegeven moment een lange piep en je hoort wat aan de buitenkant van de capsule
op het schermpje zie je iets dat lijkt op een parachute
je hoort een plons
je bent blij dat 't goed is gegaan
je leeft nog en de capsule is nog heel
je voelt hoe de capsule blijft drijven op het water
op het scherm zie geen landkaartje meer, maar weer vreemde tekens
je ziet door het raampje dat je langzaam maar zeker richting land aan het dobberen bent
je ziet iets dat lijkt op een strand
in de capsule zie je een paar vakken naast je met klepjes
achter één klepje vind je een hendel zoals je in het grote ruimteschip zag
trek je eraan, of niet?
je kijkt in de andere drie vakken
je vindt in de eerst wapen, in de tweede niets en in de derde en metalen bolletje
het ziet er belangrijk uit, en je hebt nog ruimte in je pak om het in te doen dus die neem je bij je
terwijl je naar de kust toe dobbert vraag je je af wat je tegen zou kunnen komen op land, maar ook in het water
bij de kust aangekomen trek je aan de hendel en schuift de capsule open
je stapt uit en 'n ander vak aan de buitenkant schuift open
daarin zie je...
je ziet een grote rugzak
daar zitten wellicht handige spullen in
je besluit de rugzak mee te nemen, je gooit de schouderriemen over de schouders
op het moment dat je de heupriem dichtklikt merk je dat er uit de bovenkant van de rugzak iets dat lijkt op een schotelantenne verschijnt dat begint rond te draaien
na een paar omwentelingen zakt deze weer naar beneden
er komt iets anders omhoog dat lijkt op een langwerpige cylinder met aan één uiteinde een opening
ook dit apparaat draat een paar keer rond en schuift weer naar beneden
je ziet op de rechterarm van het pak een scherm oplichten
je veegt het licht bevuilde schermpje schoon met je linkerhandschoen
het scherm reageert op de aanraking
je ziet een rood kruis en een groen vinkje
wat wil je doen?
je drukt op het vinkje
het scherm verandert
je ziet iets wat je herkent, een taartdiagram
deze is opgedeeld in 3 segmenten, een segment vult ongeveer één vijfde in en is groen, een segment van ongeveer víer vijfde is geel en een dun lijntje is wit 🤔
er is iets met die verhoudingen wat je doet denken aan iets... maar wát weet je niet
je bent nu toch nieuwsgierig wat het rode kruis betekent
je probeert op het aanraakscherm de inhoud naar links te schuiven
maar er gebeurt niets
je schuift 't naar rechts
er gebeurt nu wél wat
je ziet 'n klein kaartje van wat lijkt op de omgeving: 't blauwe water, de groene grond en over de groene grond zie je iets dat lijkt op 'n wolk
deze is rood en de zijkanten van het scherm knipperen ook rood
de wolk lijkt langzaam te naderen maar, gok je, nog wel een paar kilometer van je verwijderd
je kijkt om je heen en ziet links van je 'n bergachtig terrein met allemaal bomen
rechts zie je 'n uitgestrekte vlakte met iets dat lijkt op gras
je loopt naar links, richting het bergachtige gebied in de hoop dat je daar dekking kunt zoeken mocht dat nodig zijn
vooralsnog zie je alleen maar begroeiing en geen sporen van ander leven
het lopen gaat telkens moeizamer en het ademen ook
je hoort een piepend geluid en je controleert het schermpje op je rechterarm
je ziet een rechthoekig symbool met aan één kant een rode lijn
"zou dit de zuurstoftoevoer zijn?" vraag je jezelf af
"als dat zo is, is die bijna op..."
je kijkt in je rugzak en je vindt er dingen die lijken op thermoskannen en wat tubes
op al deze voorwerpen staan teksten die je nog steeds niet kan lezen
"wat is dit toch voor taal, en waarom snap ik daar niets van?" vraag je jezelf af
er staat op één van de thermoskannen een symbooltje dat lijkt op een ruimtepak 🤔
je vraagt je af "kan dit aangesloten worden op het pak of betekent het iets anders?"
je bekijkt en voelt je pak en, ondanks je dikke handschoenen, vind je een aantal plekken waar je iets aan zou kunnen sluiten
je herinnert je dat er rechts, ter hoogte van je heup, eerder een slang zat die aan je stoel was verbonden
daar zie je nu niets zitten
je kan het niet goed bekijken dus je moet het op gevoel doen... voor zover je het in kunt schatten, lijkt daar een ventiel te zitten, ongeveer zo groot als de bovenkant van de cylinder
je steekt de cylinder in het gat
het past...
maar er gebeurt helemaal niets
je bekijkt het schermpje: nog steeds een rode lijn
je draait aan de cylinder en je hoort 'n klik
er gebeurd iets: op het schermpje zie je een animatie, 'n balkje dat, van horizontale positie, naar verticale orientatie animeert
daaronder wat tekst wat je nog steeds niet kunt lezen
blijkbaar moet je nog iets doen, maar wat?
je beweegt de cylinder omhoog
het klikt nog een keer en je hoort 't geluid van gas door een buis
je kijkt op het schermpje, de rode lijnen zijn weg en de balk is tot ongeveer één vijfde gevuld
"oké," denk je, "ik ben benieuwd hoe lang ik hiermee toekan"
je ademt een paar keer diep in en uit en je begint weer te lopen naar de bergen
het is nog een paar honderd meter lopen, maar het lijkt erop dat je in ieder geval één grot kunt zien
je kijkt op het scherm en schuift de zuurstofindicator opzij om het kaartje weer te zien
het rode is dichterbij
je kijkt om je heen maar ziet nog niets
je kijkt omhoog
je ziet iets wat lijkt op een meteorenregen
zijn het brokstukken van het ruimteschip?
je ziet tientallen brokstukken vanuit de ruimte naar beneden vallen, door de hitte van wrijving met de atmosfeer 'n spoor van rook achterlatend
je begint stevigere stappen te zetten en rent snel de grot in
hier zie je, tot je verbazing...
...een cryo-pod
"hoe komt die hier?" vraag je jezelf af
om een nog onverklaarbare reden herken je dit soort cryo-pods: deze bevriezen levende wezens zodat deze honderden jaren kunnen overbruggen zonder ook maar een dag ouder te worden
je herinnert je dat ze zelfs duizend jaar mee zou kunnen gaan
dit type is groot genoeg voor een volwassen mensachtige
er is aan de bovenkant van zo'n pod vaak een doorzichtig venster waar je door naar binnen kunt turen
je kijkt door het venstertje van de cryo-pod en je ontdekt dat deze helemaal leeg is
"curieus dit allemaal" denk je 🤔
opeens begint je pak weer te piepen
je kijkt naar het schermpje, en je ziet dat de rode wolk nu boven je hangt
je hoort en voelt de grond trillen terwijl grote brokstukken met veel geweld buiten op de grond neerstoren en je hoort ook hoe deze in het water plonzen
je ziet hoe een grote golf richting de kust komt denderen... richting de grot waar je je nu in bevindt
je probeert de cryo-pod te openen maar ondanks dat het standby-lampje brand, doet de knop om het ding open te maken helemaal niets, behalve het ten gehore brengen van twee korte bromtonen
je zoekt naar andere knoppen, je herinnert je dat er op sommige modellen 'n keypad zit voor een code
maar helaas, dit is nog een ouder model waar een pas ingestoken moet worden
je zoekt op de grond of 't daar misschien ligt
helaas kan je daar ook niets vinden
je kijkt richting de uitgang van de grot
je ziet hoe het water langzaam dichterbij komt
"ik heb een lucht- en waterdicht pak aan, ik zou toch wel tegen water moeten kunnen"
je bedenkt dat de cryo-pod gevuld is met leegte, dus in principe moet blijven drijven
keuzes, keuzes
de grot uit, waar nog brokstukken vallen
de grot verder in, niet wetend hoe diep het gangenstelsel gaat
of jezelf aan de cryo-pod vastmaken en zo hopen dat je niet onder water verdwaalt, sowieso komt die cryo-pod wellicht nog wel van pas
je kijkt snel in je rugzak, want je kan je herinneren dat je daar iets van spanbanden in had zien zitten
je vind er 2, dat moet in principe voldoende zijn
haastig wikkel je de banden onder de cryo-pod door en nadat je erop bent gaan liggen, maak je de spanbanden stevig vast bij je voeten en bij je heup
je kunt nog net naar buiten kijken en ziet hoe een muur wat water telkens hoger lijkt en dichterbij komt
nog enkele seconden en het bereikt de opening van de grot
je zet jezelf schrap
het water stroomt met zwaar geweld naar binnen
je verwacht meegesleurd te worden maar de cryo-pod lijkt muurvast aan de grond te zitten
het water spoelt over je heen maar het is allemaal niet zo heftig als je verwachtte
na enkele seconden is het water weer naar buiten aan het stromen
je ziet dat het water wel wat dingen naar binnen heeft gespoeld
je ziet op de grond...
je ziet op de grond een paar kisten, die van het ruimteschip gekomen moeten zijn
je inspecteert de eerste en je merkt dat, zodra je in de buurt komt van eentje, het schermpje op je arm oplicht
je kijkt naar het schermpje, en ziet een schematische weergave van een kist
boven de deksel hangt 'n icoontje
je drukt op het icoontje
je hoort een klik en de deksel van de kist gaat open
hierin tref je allemaal cylinders aan zoals je al eerder had gebruikt, dus voorlopig kan je voldoende ademen
je loopt naar de 3 andere kisten
ook zodra je bij de volgende kist komt reageert het schermpje op je arm
je drukt weer op het icoontje en ook deze kist gaat open
je kijkt naar binnen en ziet luchtdicht verpakt laboratoriumapparatuur
je doet de deksel weer dicht zodat er geen viezigheid bij kan komen
je loopt naar de volgende kist en probeert deze te openen
helaas, deze gaat niet open
je loopt naar de laatste kist, welke wel opent
hierin zie je diverse gereedschappen
je pakt wat lijkt op 'n koevoet en loopt naar de kist die dicht zit
je duwt 't dunne uiteinde onder de deksel en probeert er beweging in te krijgen
na enkele minuten duwen en wrikken komt er toch helemaal geen beweging in
"helaas" denk je, en terwijl je de rugzak pakt om de koevoet in de bewaren herinner je je opeens bin het zien van die tubes: dat zijn explosieven
je pakt 'r een en draait de dop los
het schermpje op je arm piept weer
je ziet 'n symbool, iets dat lijkt op een explosie
je drukt de tube leeg rondom de deksel en steekt de lege tube in de pasta-achtige substantie
je zoekt dekking achter een andere kist en drukt op het symbooltje
je zit een klokje teruglopen en je hoort drie piepjes, kort daarna twee piepjes, en daarna ongeveer een seconde lang aan hele korte piepjes
en dan
een luide knal
de deksel en de zijkanten van de kist zijn losgesprongen en je ziet wat er in de kist zit: enkele nucleaire accu's, nog twee ruimtepakken en...
...een zakje met kleine rondzwemmende beestjes
"ik heb verder geen biologische achtergrond," bedenk je je, "maar die dingetjes lijken toch wel op kikkervisjes
je pakt het zakje op om het wat beter rondom te bekijken
het zijn er honderden, van diverse kleuren en maten, allemaal bij elkaar in een veel te klein zakje
hoewel je het vermoeden hebt dat het niet verstandig is om levensvormen op een andere planeet los te laten, kan je het toch niet laten om kort te overwegen om ze vrij te laten
je besluit om 't zakje veilig in je rugzak te plaatsen
misschien dat je er ooit achter zult komen wat het zijn
en, waarom ze überhaupt in die kist waren gestopt, tussen wat totaal ongerelateerde spullen zijn
je bekijkt de ruimtepakken, die zijn nog helemaal ongebruikt
je bekijkt de accu's en ziet dat die volledig operationeel zijn
"zouden die voor al die laboratoriumapparatuur zijn?" vraag je je af
het lijkt een goed plan om de omgeving wat te gaan verkennen, waar ben je gestrand...
je probeert, op het schermpje, het kaartje op te roepen en je ziet dat er geen dreigende rode wolk meer zichtbaar is
je loopt naar buiten en ziet brokstukken verspreid over het strand en ook in de verte, in de zee, liggen brokstukken die kleine eilandjes vormen
enkele brokstukken smeulen nog na van de hitte
je besluit verder de bergen in de lopen, hier lijkt de meeste begroeiing, en dus misschien eten
"de helm is wel een probleem," bedenk je je, "als ik iets wil eten moet die toch open"
"tenzij," denk je
"tenzij ik op een of andere manier een iets met die grot kan doen zodat ik daar gewoon vrij in rond kan bewegen"
je hebt gereedschap en misschien genoeg materiaal dat uit de lucht is komen vallen om een soort van luchtsluis te fabriceren?
er is nog steeds de mogelijkheid dat de atmosfeer helemaal niet dodelijk voor je is
je herinnert je opeens wat dat bolletje was dat je in je pak stak, voordat je uit de capsule stapte
je herinnert je zelfs de reclame die je had gezien voor je het besloot te kopen
"de AtmoSphere™
'n onmisbaar apparaatje dat jou kan vertellen of de lucht om je heen gevaarlijk, acceptabel, of zelfs uitermate gezond is
volledig aangepast aan jouw specifieke DNA
schaf jouw persoonlijke AtmoSphere™ aan bij je dichtstbijzijnde Hete Lucht warenhuis"
je pakt 't bolletje en schudt het driftig heen en weer, want zo activeer je ze, dat had je ooit gezien
je werpt het bolletje in de lucht en het begint te tollen en draait in telkens grotere cirkels om je heen
het schiet plots recht omhoog en valt naar beneden in je hand
het zou rood op moeten lichten als gevaarlijk, groen als helemaal oké, en geel als het ergens daartussenin is
je kijkt en wacht geduldig op het resultaat
de AtmoSphere™ kleurt...
...blauw
je schudt een paar keer en geeft een ferme tik op het ding
er gebeurt niets, het blijft blauw
"blauw?!" denk je, "wat betekent dát dan"
als rood slecht is, en geel beter, en groen ideaal, wat is blauw dan?
is dat dan béter dan ideaal? het is wél de volgende kleur in het kleurenspectrum
je baalt dat je geen handleiding hebt van de AtmoSphere™ maar je bedenkt ook "maar die kan ik toch niet lezen"
durf je de gok te wagen en de helm af te zetten om 't toch even te proberen?
je durft de gok te wagen, je doet je helm open en... je kunt ademen!
je haalt 'n paar keer diep adem en het lijkt geen nadelige gevolgen te hebben
je wacht het nog even geduldig af maar het lijkt toch echt oké te gaan
"mooi," denk je, "dat scheelt, dan kan ik in ieder geval wat eten"
je maag rommelt bij de gedachte
"eten"
eten zou wel heel aangenaam zijn...
maar goed, eerst de omgeving wat beter verkennen
je kijkt op het landkaartje op het schermpje wat verder weinig soelaas biedt
't overzicht van de omgeving geeft je verder geen zinvolle suggesties
je kan de bergen verder ingaan of toch de grotten verder verkennen
je besluit de bergen te gaan verkennen
de grot lijkt voorlopig een uitstekende plek als thuisbasis, hier kan je terug naartoe als je beschutting zoekt en zal een veilige plek zijn om te overnachten
terwijl je aan je wandeling begint valt je op dat tussen de begroeiing ook wat bloemen en vruchten
je hebt alleen nergens insecten of andere beestjes gezien die ze zouden bestuiven, maar je voelt wel 'n wind, dat is misschien hoe dat gaat op deze planeet
je plukt enkele geelgekleurde vruchten
of deze eetbaar zijn, daar kom je maar op één manier achter: "héél voorzichtig"
het staat je bij dat men vroeger, om te kijken of onbekende vruchten eetbaar zijn, simpelweg hele kleine hapjes nam, en dan gewoon 'n tijdje afwachten of het enige nadelig effect heeft
dit deed men bij voorkeur bij jeugdigen want die kunnen meer hebben
maar je bent nu op jezelf, dus de gok maar wagen, als je verhongert is het toch einde verhaal
je neemt 'n klein hapje en...
't smaakt aangenaam zoet
het is zó lekker dat je het niet bij één hapje kan houden en je eet zo 3 vruchtjes op
"zo lekker," denk je, "en geen levend wezen in de buurt dat het op kan eten, wat een rare planeet" 🤔
je doet de rest van de vruchten in zijvakje van je pak en loopt verder
na een paar honderd meter lopen, door een gebied vol met bomen en de vegetatie waar je wat vruchten van hebt begin je plots erg vreemd begint te voelen
je benen worden telkens zwaarder tot je in elkaar zakt en...
...je begint te hallucineren
je kijkt in de lucht en je ziet een draaikolk van kleuren
om je heen zie je een zee van verschillende pulserende geometrische figuren die continu van vorm veranderen
je ruikt de geur van verband hout, kort later de geur van zoetigheid en dan de aangename geur van geosmine, wat beter bekend staat als petrichor
in de verte hoor je geluiden, of hoor je die toch niet?
je bedenkt je dat het eten van die vruchten misschien toch niet zo handig was
de draaikolk van kleuren lijkt samen te komen riching een van de grote heuvels in de verte
het is alsof de vortex je die kant op probeert te leiden
inmiddels voelen je benen weer iets normaler
je staat weer op
de vortex en geometrische figuren zijn nog steeds zichtbaar
wat doe je?
je besluit richting de heuvel te lopen, naar het punt waar alle kleuren in de vortex samenkomen
om je heen zie je de geometrische figuren ook nog steeds
echter, hoe dichter je bij de heuvel komt, hoe minder hevig de figuren van vorm en plek veranderen
ook valt je op dat, hoe dichter je bij de heuvel komt, hoe je een telkens sterker wordende geur ruikt
je kunt het niet plaatsen, maar het lijkt heel erg op...
...amandelen
of 't echt is, of 'n hallucinatie, weet je niet zeker
je besluit de AtmoSphere™ te gebruiken
je schudt 't en gooit 't richting de heuvel
't vliegt ernaartoe, draait 'n paar rondjes en vliegt weer richting je hand
't kleurt nog steeds blauw
"dan zal het wel 'n illusie zijn" denk je, en je loopt gestaag door
je ruikt het nog steeds
nu je nog dichter bij de heuvel komt, zie je dat er bovenop de heuvel iets zit
je gelooft je ogen nog steeds niet, maar er zit toch heus...
...een draakje
't is 'n groene draak van ongeveer 'n meter hoog
de kakofonie aan geometrische figuren en kleuren is inmiddels afgezwakt
't enige "vreemde" dat je nog ziet is dit draakje
je voelt je niet bedreigd en besluit er rustig op af te lopen, zodat het draakje zich ook niet bedreigd voelt
het lijkt erop dat het jou ook goed in de gaten houdt, het wend hun blik niet van je af
als je op 'n meter of 5 van hem af bent lijkt het iets te zeggen en je lijkt het te kunnen verstaan
't zegt
't draakje zegt "kijk uit!"
zover je begrijpt ben je hier op een onbekende planeet en spreekt dit draakje jouw taal
dus dat verwart jou
je begint je af te vragen of je je verstand verliest
je roept het kaartje op het schermpje op en je ziet dat het draakje als een witte stip aangegeven wordt
het lijkt dus écht te bestaan
"waar moet ik voor uitkijken?" vraag je het draakje
het draakje kijkt om zich heen of niemand behalve jij het kan horen en fluistert, "het vliegt door de lucht"
"blijf in het licht!" roept het, voordat het opspringt, het in de lucht een achterwaartse koprol maakt en, terwijl het draait, begint het te krimpen tot het miniscuul klein geworden is en compleet uit het zicht is verdwenen
je controleert het schermpje: het stipje is weg
"oké," denk je, "dat was 'n bijzondere ervaring"
wat nu?
je besluit nog verder te gaan lopen om te erachter te komen wat er allemaal te vinden is in de omgeving
je bedenk je plots dat je nog helemaal niet goed om je heen gekeken hebt, want waar komt 't licht nu eigenlijk vandaan?
je ziet in de verte, op ongeveer 30° boven de horizon, 'n zon, of ster, die dit deel van de planeet doet baden in licht
't is onduidelijk of 't nu ochtend is of dat de avond reeds nadert
"de tijd zal het leren" denk je wijs
je ruikt nog steeds de geur van amandelen
je loopt rechtdoor de heuvel af, verder richting 't onbekende
terwijl je naar beneden loopt, hoor je in de verte kabbelend water
"op zich kan wat water drinken helemaal geen kwaad," denk je en loopt richting het geluid
je komt bij een klein watervalletje met onderaan een mistige lucht vol kleine waterdeeltjes
de geur van amandelen is nu heel sterk
je besluit het water niet te drinken
je klimt omhoog om te kunnen zien waar het water van de waterval vandaan komt
je ziet hoe een beekje vanuit de bergen naar beneden komt zetten
je kijkt nog 'n keertje naar de zon, en het is nog lastig om te bepalen welke kant die opgaat
je wil toch wel zien waar het water vandaan komt, in de hoop dat je een schone bron aantreft
hoewel je nog steeds moeite hebt te geloven dat 't draakje echt was, wil je toch wel terug zijn in de grot voor het donker wordt
je gokt het erop, denkend "als ik de zon goed in de gaten blijf houden, en niet té ver ga, dan moet ik toch binnen afzienbare tijd terug kunnen komen"
je loopt langs het beekje
er is niets in het kraakheldere water te zien, geen vissen of andere dieren
langs het beekje staat aan weerszijden wat begroeiing, het lijken op varens die overal de grond bedekken
ook staan er overal om je heen bomen, en hier en daar steekt er een kale heuvel boven het landschap uit
in de verte zie je de bergen
je kunt de bergtoppen niet zien omdat er op die hoogte wolken of een mist hangt
of is het rook van de neerstortende stukken ruimteschip?
het is lastig te bepalen wat het is
het ziet er ook niet naar uit dat je het op erg korte termijn te weten zult komen, want het is nog heel ver weg
of het in 1 dag te lopen zou zijn weet je niet, want je weet nog niet hoe lang een dag duurt
je kijkt op je schermpje en zoekt naar een klokje
je vindt...